Caro on Trec

Carolien Esselink

In Nederland bestaat er een TREC-club en dat is TREC Club Nederland. TREC Club Nederland is aangesloten bij de FITE en sinds mei 2016 in samenwerking met de KNHS. In Nederland worden er jaarlijks diverse (oefen)wedstrijden georganiseerd waaronder bij TREC Twello, waar Carolien Esselink organisator van is. Zij is een ervaren TREC-ruiter, heeft in 2014 deelgenomen aan het EK TREC te Italië, in 2016 deelgenomen aan het WK TREC te Spanje, waar zij een 19e plaats behaalde! en is regerend Nederlands kampioen.

Sinds 2016 is Hoofwear.com sponsor van Carolien Esselink met haar paard Stella.

In augustus 2015 heeft zij een 206 kilometer lange trektocht van Teuge naar Meeuwen in België afgelegd. Het kostte haar 8 dagen om er te komen, en won daardoor de ereprijs voor de langst afgelegde afstand.

Wat is trec?

Iedere ruiter of paardensportliefhebber weet wel wat dressuur of military inhoudt, maar weet u ook wat TREC is? TREC is de jongste telg uit de ruitersportfamilie, en zoals de naam al doet vermoeden, legt het de nadruk op het maken van trektochten te paard en de technieken die je onder de knie moet hebben om zo’n tocht tot een goed einde te kunnen brengen. Zodoende is het een tak van de paardensport waarbij langere afstanden worden afgelegd, en waarbij je vaardigheden als ruiter, je inschattingsvermogen, behendigheid en de band met je paard danig op de proef worden gesteld. TREC heeft zijn oorsprong in Frankrijk, waar het als een bekwaamheidsproef voor ruitertoeristen is begonnen. Als snel begon men deze proef echter ook in wedstrijdverband te beoefenen. Zodoende bestaat een TREC-wedstrijd uit drie verschillende onderdelen die bedoeld zijn om de vaardigheden van de ruiter te testen, en waarbij gekeken wordt of de ruiter zijn paard goed onder controle heeft. Er wordt begonnen met een Oriëntatierit, waarbij de ruiter zich aan voorgeschreven snelheden moet houden. Daarna komt een Gangenbeheersingsproef, waarbij de ruiter het paard eerst zo langzaam mogelijk moet laten galopperen en vervolgens zo snel mogelijk moet laten stappen. Ten laatste is er een Terreinrit, waarbij binnen een bepaalde tijd een lange afstand afgelegd moet worden over een terrein dat zo’n 16 hindernissen bevat. Omdat er tijdens een TREC-wedstrijd relatief lange afstanden worden afgelegd, neemt een TREC-wedstrijd in de hogere klassen meestal twee dagen in beslag, en worden deze soms ook ‘s nachts georganiseerd, maar zelfs in de lagere klassen duurt een wedstrijd zeker nog een hele dag. TREC-wedstrijden worden afgelegd op vier verschillende niveaus, die variëren van een kennismakingsklasse tot de Nationale Klasse, en die elk een stukje meer van zowel ruiter als paard vragen wat betreft navigatie en de hindernissen die onderweg tegen zal komen. En inderdaad wordt het paard zelf ook op de proef gesteld, aangezien alle drie de onderdelen van een wedstrijd met hetzelfde paard moeten worden afgelegd.  Wat betreft uitrusting wordt er relatief veel aan het eigen inzicht van de ruiter overgelaten. Zo zijn er volgens de Nederlandse reglementen relatief weinig hulpmiddelen echt verplicht, en is er verder veel toegestaan. De weinige stukken uitrusting die uitdrukkelijk wel verplicht zijn, zijn dan ook dingen waarvan de gemiddelde ruiter zou denken: Ja, natuurlijk ... zoals een helm of een zadel, die onderweg trouwens niet verwisseld mag worden. Andere dingen zoals het gebruiken van sporen en zweep, maar bijvoorbeeld ook het soort bit dat je wilt gebruiken, zadeltassen, hoefijzers en hoefschoenen zijn allemaal de keuze van de ruiter, zolang ze maar correct gebruikt worden. -

Trektocht van 206 km

In augustus 2015 hebben Heidi Hugen en Carolien Esselink (TREC Twello) een trektocht voor het goede doel, stichting Tamara, gereden. Stichting Tamara is een lokale stichting die zich inzet voor diverse lokale doelen. (www.stichtingtamara.nl) De trektocht van 206 kilometer startte in Teuge en liep via Arnhem, Elst, Reek, de Mortel, Someren, en Weert om acht dagen later in Meeuwen (België) te eindigen. ‘Het was een prachtig avontuur, voor herhaling vatbaar. Elke dag was weer een verrassing waar we terecht zouden komen. De route hadden we vooraf wel uitgestippeld en onze overnachtingen bij vrienden en of B&B geregeld, toch weet je niet wat je allemaal gaat tegenkomen. Bossen, heide, stad en land, van kleine tot grote bruggen alles hebben we wel gezien en gedaan en onze paarden deden het fantastisch!’